Το μυστηριώδες νησί του Ιούλιου Βερν
Το κείμενο αναφέρεται σε μια καταιγίδα που ξέσπασε ενώ πέταγε ένα αερόστατο. Το αέριο τελείωνε και το αερόστατο έπεφτε. Οι επιβάτες του έριχναν τα πράγματά τους για να μπορέσει το αερόστατο να ανέβει πιο ψηλά.
Όταν έφτασε σχεδόν την στεριά ενός ακατοίκητου νησιού ένας κύριος, επιβάτης του αερόστατου, έπεσε μαζί με τον σκύλο του και χάθηκε μέσα στο νησί. Αυτό ανάγκασε τους υπόλοιπους επιβάτες να κατεβάσουν το αερόστατο για να βρουν αυτόν που έπεσε και να βρουν και το σκύλο. Το άλλο πρωί ο σκύλος βρήκε τούς ανθρώπους και τους οδήγησε στο αφεντικό του. Όλοι μαζί στη συνέχεια άρχισαν να εξερευνούν το νησί για να βρουν εφόδια για να επιβιώσουν. Την άλλη μέρα βρήκαν ένα κουτί στην ακτή του νησιού με αυτά που χρειάζονταν. Μετά βρήκαν και μια σπηλιά που είχε την δική της πηγή νερού. Την επόμενη μέρα είδαν ένα καράβι να έρχεται προς το νησί με 50 πειρατές μέσα. Μόλις έφτασαν στο νησί άρχισαν να πυροβολούν με τα όπλα τους αλλά τους παρέσυρε η θάλασσα. Ένα μεσημέρι ενώ τρώγανε εμφανίστηκε ένα μπουκάλι πάνω στο τραπέζι με ένα γράμμα μέσα. Το γράμμα έλεγε να πάνε στην άλλη άκρη του νησιού να βρουν ένα κύριο που έλεγε ότι θα πεθάνει. Την άλλη μέρα τον βρήκαν και αυτός ο κύριος ζούσε σε ένα μικρό σκάφος. Τούς είπε ότι είναι εκεί πολλά χρόνια και ότι ήρθε η ώρα να πεθάνει, τους άφησε ένα χρηματικό ποσό για να έχουν και το σκάφος του. Όταν πέθανε ο κύριος, στεναχωρήθηκαν πολύ παρόλο που δεν τον γνώριζαν και έτσι με το μικρό σκάφος του κύριου έφυγαν για να πάνε στην Αμερική κάνοντας μια καινούργια αρχή και βρίσκοντας την οικογένεια τούς.
Σε αυτό το παραμύθι μου άρεσε πιο πολύ ο σκύλος του κύριου γιατί αυτός βρήκε τους άλλους ανθρώπους για να μην χαθεί μαζί με το αφεντικό του στο νησί.
Θα πρότεινα αυτό το βιβλίο να το διαβάσετε γιατί η ήρωες του βιβλίου σου κάνουν παρέα σου κρατούν συντροφιά και σου διηγούνται πολλά περίεργα περιστατικά.
Νίκος Κατσιαδράμης Α1