Όταν ο ήλιος
- 13 Νοε 2013
- Ανανεώθηκε 13 Νοε 2013
- Αναρτήθηκε 13 Νοε 2013
- Εμφανίσεις: 975
ΖΩΡΖ ΣΑΡΗ
…Όταν ο ήλιος !
Κεντρική ηρωίδα αυτού του βιβλίου είναι η Ζωή, η μικρότερη κόρη του Σωκράτη και της Έμμας. Η οικογένεια εκτός από τη Ζωή έχει και άλλα δύο παιδιά,, την Ελένη, που είναι η μεγαλύτερη, και την Ειρήνη, που είναι η μεσαία τους κόρη.
Το βιβλίο ξεκινάει όταν η Ζωή ήταν δεκαέξι ετών και η Ιταλία κηρύσσει, την 28η Οκτωβρίου του 1940, τον πόλεμο στην Ελλάδα . Η Ελλάδα καλεί τα παιδιά της να υπερασπιστούν τα εδάφη της. Μεταξύ αυτών που φεύγουν για να πολεμήσουν είναι και ο Περικλής, ο οποίος θα αλληλογραφεί με την Ζωή όσο καιρό θα λείπει στο Μέτωπο.
Οι μέρες περνούν με αρκετή αισιοδοξία,, αφού στην αρχή ο ελληνικός στρατός σημειώνει πολλές νίκες κατά του φασιστικού στρατού της Ιταλίας. Κάποια στιγμή ο Περικλής επιστρέφει από το Μέτωπο και εκμυστηρεύεται σε αυτήν και στις φίλες της, τις σκέψεις του, δίνοντάς μας έτσι την πραγματική διάσταση του πολέμου και όπως μας λέει και ο ίδιος «στον πόλεμο δε έχει καμιά σημασία εάν ανήκεις στους νικητές ή στους νικημένους.Ένας πόλεμος πάντα αλλάζει τους ανθρώπους, τον καθένα με ιδιαίτερο τρόπο».
Ο πόλεμος συνεχίζεται και η Ελλάδα δέχεται και την επίθεση των Γερμανών. Έτσι με το πέρασμα των σελίδων βλέπουμε την ηρωίδα μας να μεγαλώνει και να ωριμάζει στις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης της Γερμανικής κατοχής. Η δεκαεξάχρονη προσπαθεί να καταλάβει, γιατί γίνεται πόλεμος; Γιατί τόσοι θάνατοι; Γιατί η κατάκτηση της χώρας από τους Ναζί; Γιατί η πείνα και οι κακουχίες; Και σιγά σιγά αρχίζει να αντιδρά με τις μικρές της δυνάμεις ώστε να επιστρέψει στην Ελλάδα η πολυπόθητη ελευθερία. Αφού η Ζωή περνά το στάδιο παθητικής αντιμετώπισης της κατάστασης , αποφασίζει να βοηθήσει και η ίδια την πατρίδα της. Θέτει λοιπόν τον εαυτό της στο αντιφασιστικό κίνημα και μάχεται εναντίον του φασισμού με όσα μέσα διαθέτει.
Σε αυτόν τον πολεμο όμως υπάρχουν και άνθρωποι που εκμεταλλεύονται τον πόνο και την ανάγκη του συνανθρώπου τους, όπως η γειτόνισσά τους, η κυρία Καλλιόπη που τους αγόρασε το πιάνο για ένα τενεκέ λάδι. Εκτός από τους αγωνιστές και τους μαυραγορίτες υπάρχουν και άνθρωποι όπως ο πατέρας της Ζωής, ο κύριος Σωκράτης που περιμένουν να περάσουν οι δύσκολες ώρες χωρίς να εκμεταλλεύονται τους άλλους, αλλά και χωρίς να αγωνίζονται για την ελευθερία. Ολονών τα μάτια έχουν δει πολλά σε αυτόν τον πόλεμο. Όλοι έχουν γνωρίσει την ελπίδα και όλοι έχουν ζήσει με αυτήν ώσπου ήρθε το τέλος του κακού και εκεί έγινε το ξέφρενο πανηγύρι της απελευθέρωσης. Η Ζωή είναι κιόλας 20 χρόνων . Ένας νέος κόσμος την περιβάλλει. Μια νέα ζωή την περιμένει…
Το μυθιστόρημα αυτό της Ζωρζ Σαρή από τη μια σου δείχνει με άμεσο τρόπο τις συνθήκες διαβίωσης στην κατοχική Αθηνά και από την άλλη όμως σου φανερώνει την αξία της φιλίας αλλά και του έρωτα στις δύσκολες στιγμές κάθε ανθρώπου.
Το βιβλίο αυτό κατά τη γνώμη μου επιβάλλεται να διαβαστεί από εφήβους ,τόσο για να γνωρίσουν την ιστορία του τόπου τους,όσο και για να καταλάβουν ότι οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν πολύ μεγαλύτερη αξία από οποιοδήποτε υλικό αγαθό. Εγώ πιστεύω ότι οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αυτές που σου ομορφαίνουν τη ζωή και όχι τα χρήματα ή τα αντικείμενα αξίας που έχεις στν η κατοχή σου.
Ένας ακόμα λόγος που κάνει αυτό το βιβλίο ενδιαφέρον και ωφέλιμο για τη νεολαία είναι το γεγονός ότι όταν το διαβάσει ένας έφηβος δεν θα ξαναμπερδέψει την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου.
Μέτσαϊ Άντζελα, Β3
