Μέγεθος Γραμματοσειράς

ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΕΙΡΑ
1.png
Βρίσκεστε εδώ: Αρχική / Η Εφημερίδα μας / Ποιήματα / Μαντινάδες - Αντζελίνα Καντιλλάρι

Μαντινάδες - Αντζελίνα Καντιλλάρι

Πώς να διευθύνεις τα πουλιά που ‘χουν πολλή λαχτάρα
πάνω σ’ ένα πεντάγραμμο και μια φτωχή κιθάρα;
 
Θα παραιτήσω το σχολειό
να πάω στο μιτάτο
να αρμέγω, να τυροκομώ
το γάλα των προβάτω!
 
Στη Σκύλα ή στη Χάρυβδη
δε ξέρω σε ποιά μοιάζεις,
μα σήκω φύγε απο παε
τον ύπνο μου ταράζεις!!
 
Συγχώρησέ με κοπελιά
απού 'μαι λίγο down
φταίει το δώρο που μου'φερες
μια καφετιέρα Brown...
 
Θα σ’ αγαπώ ως αγαπά
ο γάιδαρος τα χόρτα,
η γάτα τα γατάκια τζη
κι ο πετεινός την κότα!
 
 
Ακόμα μια υπογραφή
σου έβαλα στη κόλλα
γι'αυτό κι εσύ όνταν έρχεσαι
βάσ'τα cd σου όλα!
 
 
Θεε μου γιαντα τα περνώ
τα μαρτύρια ετούτα
αντι να 'μαι στο σπίτι μου
με τα κεριά στην τούρτα.
 
 
Ούτε ένα sms
δε γάτεχες να πέψεις,
μα τη καρδία μου ήξερες
καλά-καλά να κλέψεις!
 
Hacker θα γίνω της καρδιάς
τους κωδικούς να σπάσω
να σ' έχω σ' ένα cd-rom
να μην σε ξαναχάσω!
 
 
Αν μου ζητήσεις να πεθάνω
και να πέσω στον γκρεμό..
πρώτα εσένα θα ρίξω
και μετά θα το σκεφτώ!

Για χάρη σου αγάπη μου
θα παρω fiat panda
για να 'ρχομαι στο ραντεβού
με εκατό σαράντα!
 
Κάθε πρωί απού ξυπνώ
τα μαύρα ρούχα βάνω,
γιατί κηδεύω τα όνειρα
που κάθε βράδυ κάνω!
 
Δε σου ζητώ να μ'αγαπάς
ζητιάνα εγώ δεν είμαι,
γιατί μου δίνεις μια δραχμή
κι αυτή όμως κάλπικη είναι!
 
 
Κομμάτια από παλιούς βαθμούς
γυρεύω να μονιάσω,
για δε μπορώ να βρώ αλλιώς
τον τρόπο να περάσω.
 
 
 
Αν είσαι Θεε μου δίκαιος
και ανε θωρρείς που λένε
που έφταιξα και τα δίκασες
τα μάτια μου να κλαίνε!
 
 

Ο φίλος που δεν εκτιμά τα λίγα που προσφέρεις
μην περιμένεις με πολλά ν' αλλάξει να το ξέρεις.
 
Εγώ το παρεάκι μου ποτέ δεν θα προδώσω
και ας λένε οι διάφοροι πως θα το μετανιώσω
 
Ποτέ μου δεν εχτύπησα πόρτα να μην ανοίξει,
όπου κι αν πάω θα βρεθεί φίλος να με στηρίξει
 
Με φίλους εμεγάλωσα με φίλους θα πεθάνω
κι αν είναι για τους φίλους μου και τη ζωή μου χάνω
 
Το αιμα μου κι αν χρειαστει εγω θα σου χαρισω
πως εισαι φιλος καρδιακος απλα να σου θυμισω.
 
Φίλε μου εξημέρωσε ακόμα μια μέρα
πότε θα ΄ρθει τ΄απόγευμα να κάνουμε παρέα.
 
Κύπρος και Κρήτη δίδυμες, η μία με την άλλη,
κι άμα πονά η μια απ'τις δυό, πονάει και η άλλη.
 
Με το δικο σου εγωισμο προδωσες μια φιλια
που ειχε βασεις δυνατες σ' αυτη τη κοινωνια
 
 
Την ομορφη φιλια μας εγω θα την θυμαμαι
γιατι 'χε τελος αδοξο παντοτε θα λυπαμαι
 
Τι σου 'κανα και πληγωσες φιλο μικρη πιστο σου
αν μετανοιωσεις καποτε το λαθος θα ' ν' δικο σου
 
Φίλοι κι αν φύγω μακριά τη σκέψη μου θ' αφήσω
κι απ' όσα ζήσαμε μαζί τίποτα δε θα σβήσω.
 
Πως πέρασε αυτή η φιλιά και γίναμε κομμάτια
και πήραμε εμείς οι δυό καθένας μονοπάτια.
 
Στις μπόρες πρέπει της ζωής να στέκονται οι φίλοι
και όχι να κλαίνε γοερά σαν σβήσει το καντήλι.


 
Αντζελινα Καντιλαρη

Βρίσκεστε εδώ: Home Η Εφημερίδα μας Ποιήματα Μαντινάδες - Αντζελίνα Καντιλλάρι