Μέγεθος Γραμματοσειράς

ΓΡΑΜΜΑΤΟΣΕΙΡΑ
3.png
Βρίσκεστε εδώ: Αρχική / Η Εφημερίδα μας / Οι εκδρομές μας / Ισπανία - Μάρτιος 2014

Ισπανία - Μάρτιος 2014

Το 1ο Γυμνάσιο Γέρακα πάει Ισπανία!


Τρίτη, 18 Μαρτίου 2014. Παρά το γεγονός ότι είναι μόλις τέσσερις τα χαράματα, είκοσι εννέα παιδιά βρίσκονται έξω από το σχολείο τους και έχουν φορτώσει βαλίτσες και σακ-βουαγιάζ στο πούλμαν. Αγουροξυπνημένοι γονείς αποχαιρετούν τα παιδιά τους, καθώς σε λίγα λεπτά θα φύγουν για το αεροδρόμιο. Τελικά, ότι ώρα και να είναι, οι μαμάδες είναι πάντα στην πρίζα.
“Το πήρες αυτό;” ρωτάει η ανήσυχη μητέρα.
“Ναι, μαμά,” απαντάει το εξίσου αγουροξυπνημένο παιδί.
“Μην ξεχνάς να φοράς το μπουφάν!”
“Εντάξει, μαμά.”
Λίγα λεπτά αργότερα, όταν όλα είναι έτοιμα, οι καθηγητές έχουν όλοι έρθει και οι τελευταίες αγκαλιές έχουν όλες δοθεί, το πούλμαν ξεκινάει. Είμαστε ενθουσιασμένοι, με το μάτι γαρίδα, παρότι έχουμε ξυπνήσει από τις τρεις. Χασμουρητά, γέλια, χαρές, φωνές. Μα φυσικά και υπάρχει ενθουσιασμός. Αυτή άλλωστε δεν είναι μια οποιαδήποτε εκδρομή. Είναι η εκδρομή του πολιτιστικού προγράμματος “ Όταν ο Ελύτης συνάντησε τον Ελ Γκρέκο”. Ο προορισμός; Η Μαδρίτη. Φέτος συμπληρώνονται τετρακόσια χρόνια από το θάνατο του Ελ Γκρέκο ( 1614) και στο μουσείο Santa Cruz του Τολέδο είχαν συγκεντρωθεί οι πίνακες του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου από όλο τον κόσμο.
Η διαδρομή με το πούλμαν ήταν σύντομη και, πριν να το καταλάβουμε ( και πριν μας πιάσει νύστα) βρισκόμασταν στο Ελ. Βενιζέλος. Ακολουθούν τα εισιτήρια, το χάζεμα ανάμεσα στα μαγαζιά και ο έλεγχος. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα αστεία κάθε φορά που χτυπούσε το μηχάνημα ανίχνευσης μετάλλου.
“Βρε, βγάλε την χειροβομβίδα από την τσέπη σου!”
“Δεν σε είχα για τρομοκράτη!”
Η ώρα πια έχει πάει έξι και μισή. Περιμένουμε να ανακοινώσουν την πτήση μας στην πύλη. Μόλις έρχεται η σειρά μας επιβιβαζόμαστε στο αεροπλάνο. Ακόμα περισσότερα γέλια και φωνές. Βολευόμαστε στα καθίσματα, βγάζουμε φωτογραφίες, ξεφυλλίζουμε τα περιοδικά. Μέχρι την ώρα της απογείωσης, έχουμε φτάσει στο μέγιστο βαθμό υπερέντασης. Λίγα λεπτά πριν απογειωθούμε, ρίχνουμε μια θυμωμένη ματιά στο παιδί που τόλμησε να πει : “Τι θα κάνουμε αν μας επιτεθούν αεροπειρατές;”
Κατά τη διάρκεια της πτήσης τα πράγματα κυλάνε ομαλά. Μερικοί αποκοιμούνται, άλλοι ακούνε μουσική, άλλοι μιλάνε ακατάπαυστα. Δύο ώρες αργότερα, βρισκόμαστε στη Ζυρίχη, όπου κάνουμε την πρώτη μας στάση. Όση ώρα περιμένουμε για το πούλμαν που θα μας κάνει μια ξενάγηση στη πόλη, χαζεύουμε, τι άλλο; Ελβετικές σοκολάτες! Η βόλτα στη Ζυρίχη κρατάει περίπου δύο ώρες. Ο οδηγός μας ξεναγεί στην καρδιά της πόλης, μας δείχνει διάσημα μνημεία και δρόμους γεμάτους μαγαζιά και κόσμο. Η προσοχή όλων μας στρέφεται στο δρόμο. Ποιά κοπέλα δεν πρόσεξε τις βιτρίνες με την ανοιξιάτικη συλλογή της Dior; Ποιανού αγοριού τα μάτια δεν ακολούθησαν την κόκκινη γυαλιστερή Porsche που πέρασε από δίπλα μας; Η Ζυρίχη είναι μια χλιδάτη πόλη, δεν χωράει αμφιβολία. Όλοι μαζί κάνουμε έναν περίπατο στην περιοχή και συγκεκριμένα στις εκκλησίες της πόλης. Οι φωτογραφικές μηχανές δουλεύουν ασταμάτητα, επιφωνήματα θαυμασμού δεν λείπουν από κανέναν.
Η ώρα περνάει και πρέπει να γυρίσουμε στο αεροδρόμιο. Φεύγουμε από την Ζυρίχη με τις καλύτερες εντυπώσεις. Καθώς επιβιβαζόμαστε στο αεροπλάνο για Μαδρίτη, η ανυπομονησία μας κορυφώνεται. Η πτήση κρατάει μόλις μία ώρα και μισή, αλλά εμάς μας φαίνεται αιώνας ολόκληρος. Όσοι κοιμούνται δεν το καταλαβαίνουν, αλλά για εμάς τους υπόλοιπους η ώρα περνάει βασανιστικά αργά. Μετράμε τα λεπτά μέχρι την προσγείωση. Ενθουσιασμός και χαρά όταν ανακοινώνεται η άφιξη στη Μαδρίτη. Όλοι έτοιμοι, παρατηρούμε την πόλη κάτω από τα πόδια μας, και, μετά από λίγο, προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο.
Στην έξοδο του αεροδρομίου συναντάμε τον ξεναγό μας, τον κύριο Αποστόλη. Στις επόμενες ώρες θα ξεναγηθούμε στην πόλη. Με το που ξεκινάμε, τα πρόσωπα όλων μας είναι κολλημένα στα παράθυρα. Πολύ όμορφη πόλη η Μαδρίτη! Είναι ένας συνδυασμός νέου και παλαιού. Η μία περιοχή έχει μεγάλους ουρανοξύστες, μοντέρνας αρχιτεκτονικής, και η άλλη είναι γεμάτη παλιά αλλά άριστα συντηρημένα κτίρια, διακοσμημένα με ανάγλυφα, αγάλματα και σχέδια. Στα πεζοδρόμια υπάρχουν λουλούδια και δέντρα. Ο κ. Αποστόλης μας πληροφορεί πως κάθε εποχή ο δήμος της πόλης, με δική του δαπάνη, διακοσμεί τους δρόμους με διαφόρων ειδών άνθη και φυτά.
Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης βλέπουμε μνημεία, όπως το άγαλμα του Κολόμβου, κτίρια, όπως το ταχυδρομείο και δημαρχείο της πόλης αλλά και... γήπεδα! Μετά από αίτημα των αρρένων μαθητών, κάνουμε μια στάση στο στάδιο της Ρεάλ Μαδρίτης, το Σαντιάγκο Μπερναμπέο. Έπειτα περιπλανιόμαστε στη Πλάζα Μαγιόρ και στην Πουέρτα ντελ Σολ, μετά από μία βόλτα στο καταπράσινο πάρκο Ρετίρο.
Είμαστε όλοι πολύ κουρασμένοι όταν φτάνουμε στο ξενοδοχείο, αλλά η πρώτη μας επαφή με τη Μαδρίτη μας έχει αφήσει πολύ ωραίες εντυπώσεις. Τακτοποιούμαστε στα δωμάτιά μας και πέφτουμε -ξεροί οι περισσότεροι- για ύπνο. Έτσι κι αλλιώς, χρειαζόμαστε ενέργεια για την αυριανή μας ημέρα!

Τετάρτη, 19 Απριλίου 2014. Το πρωί ξεκινάμε για το μουσείο Πράδο και το μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Reina Sofia. Ο κ. Αποστόλης μας οδηγεί από πίνακα σε πίνακα, εξηγώντας μας τι αναπαριστά ο καθένας, μαζί με λίγα λόγια για τον ζωγράφο. Στο Πράδο συναντάμε πολλά έργα του Γκόγια και άλλων καλλιτεχνών. Στο μουσείο Reina Sofia βλέπουμε έργα ζωγράφων του 20ού αιώνα, όπως ο Σαλβαντόρ Νταλί και ο Πάμπλο Πικάσο. Εκεί βλέπουμε και την περίφημη Γκουέρνικα του Πικάσο, το έργο που έχει συζητηθεί τόσο πολύ και που πλέον θεωρείται αριστούργημα.
Το μεσημέρι δοκιμάζουμε παέγια και τάπας στην πλατεία Πουέρτα ντε Σολ. Στα μικρά μαγαζάκια ο καθένας από εμάς ψωνίζει αναμνηστικά και δώρα. Το απόγευμα επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο και αρχίζουμε να ετοιμαζόμαστε για το δείπνο. Έπειτα από αυτό, θα πάμε να παρακολουθήσουμε μια παράσταση φλαμένκο. Είμαστε όλοι περίεργοι να δούμε τον χορό αυτό.
Όταν φτάνουμε εκεί, παίρνουμε τις θέσεις μας και παραγγέλνουμε ο καθένας από ένα ποτό (μη αλκοολούχο, φυσικά). Βγάζουμε φωτογραφίες όταν ξαφνικά τα φώτα σβήνουν. Στην σκηνή έχουν ανεβεί οι μουσικοί και τρεις χορεύτριες με παραδοσιακά φορέματα. Ο κιθαρίστας έχει κουρδίσει την κιθάρα του και δίνει τον ρυθμό. Η παράσταση αρχίζει.
Για τις επόμενες ώρες παρακολουθούμε μαγεμένοι, με μάτια κολλημένα στη σκηνή, τις τρεις χορεύτριες. Ο χορός συνοδεύεται από μουσική και τραγούδι, ένα τραγούδι του οποίου τα λόγια δεν καταλαβαίνουμε, αλλά που μας έχει τραβήξει το ενδιαφέρον. Συνοδεύουμε με παλαμάκια όταν χρειάζεται και το χειροκρότημα που τους δίνουμε όταν η παράσταση τελειώνει κρατάει για πολλή ώρα.
Η δεύτερη μέρα της εκδρομής έχει τελειώσει. Όταν γυρνάμε στο ξενοδοχείο, είναι πολύ αργά για οποιαδήποτε δραστηριότητα, κι εμείς πολύ κουρασμένοι, οπότε πηγαίνουμε όλοι στα κρεβάτια μας. Η επόμενη μέρα, άλλωστε, είναι πολύ σημαντική!

Πέμπτη, 20 Απριλίου 2014. Όταν ξυπνάμε το πρωί, θέλουμε όλοι να γυρίσουμε στα κρεβάτια μας. Ξενυχτισμένοι όπως είμαστε, δεν υπάρχει καθόλου ενέργεια για το Τολέδο. Μα, ναι! Σήμερα θα πάμε στο Τολέδο για να δούμε τα έργα του Ελ Γκρέκο! Η σκέψη μιας ακόμη μέρας γεμάτη περπάτημα και μουσεία δε μας παρηγορεί ιδιαίτερα, αλλά μετά από τόση ανάλυση των πινάκων του Θεοτοκόπουλου στο σχολείο, ξέρουμε όλοι πως αξίζει τον κόπο. Μετά από ένα γερό πρωινό, λοιπόν, φεύγουμε για το Τολέδο.
Όταν φτάνουμε, πηγαίνουμε κατευθείαν στο μουσείο Santa Cruz, όπου βρίσκεται η έκθεση. Τι μεγάλη ουρά που έχει! Φαίνεται, δεν είμαστε οι μόνοι θαυμαστές της δουλειάς του σπουδαίου ζωγράφου Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Αποφασίζουμε να πάμε πρώτα στον Καθεδρικό Ναό του Τολέδο. Περνάμε από τα σοκάκια της πόλης, τα οποία είναι γεμάτα με μικρά μαγαζάκια, με μικρά πορσελάνινα στρατιωτάκια, ζωγραφιστά πιάτα και αναμνηστικά δωράκια. Οι καθηγητές μας όμως μας ενημερώνουν ότι θα έχουμε αρκετό χρόνο για ψώνια αργότερα.
Ο Καθεδρικός Ναός της πόλης είναι ένα κτίριο ασύγκριτου μεγαλείου. Το στιλ του είναι γοτθικό με στοιχεία του μπαρόκ, σύμφωνα με τον κ. Αποστόλη, και χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να ολοκληρωθεί. Όταν μπαίνουμε στο εσωτερικό του, μένουμε, κυριολεκτικά, με το στόμα ανοιχτό. Το εσωτερικό του Ναού είναι ακόμα πιο μεγαλειώδες από το εξωτερικό του. Τεράστιες κολόνες συγκρατούν την οροφή, η οποία είναι διακοσμημένη με διάφορες παραστάσεις από μάρμαρο. Αυτό που μας κάνει περισσότερη εντύπωση όμως είναι το ιερό. Φτάνει ψηλά ως την οροφή και το διακοσμούν αγάλματα, πίνακες, ανάγλυφες αναπαραστάσεις και πολλά ακόμη. Μερικά από αυτά είναι καλυμένα με χρυσό.
Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα για μεσημεριανό (και ψώνια) κατευθυνόμαστε στο μουσείο Santa Cruz. Υπάρχει ένα ακόμα σχολείο μαζί μας, αλλά το 1ο Γυμνάσιο Γέρακα καταφέρνει να γίνει το πρώτο ελληνικό σχολείο που επισκέπτεται την έκθεση! Έργα του Ελ Γκρέκο από όλο τον κόσμο βρίσκονται στην έκθεση, καθώς και τρία έργα από την Ελλάδα. Φεύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Συνεχίζουμε το περπάτημα για να δούμε, σε έναν άλλο ναό της πόλης, το έργο του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου “Η Ταφή του Κόμητος Οργκάθ”. Πρόκειται για ένα υπέροχο έργο, γεμάτο χρώμα, με απίθανες λεπτομέρειες και απαράμιλλη ομορφιά. Επίσης, είναι και το προσωπικά αγαπημένο μου. Η επόμενή μας στάση είναι στο σπίτι στο οποίο έζησε ο Ελ Γκρέκο. Εκεί βλέπουμε μερικούς χώρους του σπιτιού και τον κήπο.
Έτσι τελειώνει και η επίσκεψή μας στο Τολέδο. Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο συζητάμε για όλα όσα είδαμε, ποιοί πίνακες μας άρεσαν πιο πολύ, τι μας έκανε εντύπωση. Όλοι περάσαμε καταπληκτικά.

Παρασκευή, 21 Απριλίου 2014. Το πρόγραμμα σήμερα περιλαμβάνει επίσκεψη στο Εσκοριάλ. Το Εσκοριάλ είναι ένα μοναστήρι-ανάκτορο στο οποίο επιμελήθηκε ο Ελ Γκρέκο ένα κομμάτι του εσωτερικού. Παρότι λιτό στη διακόσμηση, είναι ένα πάρα πολύ ωραίο κτίριο. Τριγυρνάμε για λίγο στην πόλη και αργότερα αναχωρούμε για τη Σεγκόβια.
Μόλις φτάνουμε στη Σεγκόβια, βλέπουμε το τεράστιο ρωμαϊκό υδραγωγείο, το οποίο στέκεται ακόμα άθικτο μετά από τόσα χρόνια. Η πόλη έχει κηρυχτεί ως πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO, και όχι άδικα! Η παλιά πόλη είναι τόσο γραφική, που θα νόμιζε κανείς ότι βρίσκεται σε άλλη εποχή. Αν εξαιρέσεις τα σύγχρονα καταστήματα. Και τους μοντέρνους τουρίστες. Και εκείνο το καφενείο που παίζει ροκ μουσική στη διαπασών.
Χαζεύουμε στα σοκάκια και τριγυρνάμε στα μαγαζιά μέχρι να φτάσει η ώρα για να επισκεφτούμε το Αλκαζάρ, το παλάτι της πόλης. Ναι, το παλάτι! Δεν θα ήταν τέλειο να ξυπνάς κάθε πρωί και να βλέπεις ένα μεσαιωνικό κάστρο έξω από το παράθυρο του δωματίου σου; Το παλάτι συντηρείται και μέσα σε αυτό μπορεί κανείς να δει στολές ιπποτών, πανοπλίες, την αίθουσα του θρόνου, μερικά υπνοδωμάτια και το οπλοστάσιο. Επίσης (σε αντίθεση με άλλα μουσεία και εκθέσεις) επιτρέπεται ελεύθερα να βγάζουμε φωτογραφίες! Οι κάμερες δουλεύουν ασταμάτητα, απαθανατίζοντας τα πάντα. Μαθαίνουμε επίσης ότι το κάστρο αυτό ήταν η έμπνευση του Γουόλτ Ντίσνεϊ για το παλάτι της Σταχτοπούτας!
Όταν έχουμε επιτέλους δει όσα ήταν να δούμε, γυρνάμε κατακουρασμένοι στο πούλμαν για να επιστρέψουμε στη Μαδρίτη. Φτάνοντας στο ξενοδοχείο, συνειδητοποιούμε ότι αυτό θα είναι το τελευταίο μας βράδυ στη Μαδρίτη! Πόσο γρήγορα πέρασαν οι μέρες!

Σάββατο, 22 Απριλίου 2014. Ξημερώνει η μέρα της αναχώρησής μας. Ετοιμάζουμε τις βαλίτσες και τρώμε το τελευταίο μας πρωινό στο ξενοδοχείο. Μας παρηγορεί όμως το γεγονός ότι σήμερα η μέρα είναι απολύτως αφιερωμένη για ψώνια!
Το πούλμαν μας αφήνει στη πλατεία Πουέρτο ντελ Σολ, όπου έχουμε αρκετή ώρα να αγοράσουμε ότι θέλουμε. Κατά το μεσημέρι, φτάνουμε στο αεροδρόμιο, αποχαιρετούμε τον εξαιρετικό ξεναγό μας και επιβιβαζόμαστε στο αεροπλάνο για Ζυρίχη.
Κόβουμε βόλτες στο αεροδρόμιο της Ζυρίχης, χαζεύουμε τις βιτρίνες με τα (πανάκριβα!) ρούχα, κοσμήματα και τσάντες. Είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι όταν το αεροπλάνο απογειώνεται με προορισμό την Αθήνα. Έχουμε περάσει καταπληκτικά και το ταξίδι αυτό θα μας μείνει μια αξέχαστη εμπειρία! Μόλις το αεροπλάνο προσγειώνεται στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος, ξεσπάμε σε δυνατό χειροκρότημα. Παίρνουμε τις βαλίτσες μας και το πούλμαν που μας περιμένει μας μεταφέρει στο Γέρακα.
Μπροστά από το σχολείο μας περιμένουν οι γονείς. Αγκαλιές, φιλιά, αναφωνήματα και γέλια. Ο καθένας φεύγει για το σπίτι του. Η εκδρομή έχει τελειώσει, αλλά δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη μας!


Αννίτα Ελισσαίου
Γ1 Γυμνασίου
1ο Γυμνάσιο Γέρακα

Βρίσκεστε εδώ: Home Η Εφημερίδα μας Οι εκδρομές μας Ισπανία - Μάρτιος 2014